ถุยยย

เดินๆดูตามถนนในกรุงเทพฯ ไม่ว่าจะเป็นเส้นไหนหรือบนสกายวอล์กก็ตาม
คิดว่าคงไม่มีใครปฎิเสธ หรือไม่เห็นด้วยว่าชาติที่”เกลื่อนกลาด”ที่สุดไม่น่า
จะพ้น…ญี่ปุ่น…หรอกนะ

…บางคนมีบริษัท/ทำงานในเมืองไทย
…บางคนมาเรียนภาษาไทย เทคคอร์สเป็นปี
…บางคนบริษัทแม่ที่ญี่ปุ่นส่งมาดูแลกิจการ
…บางคน(ผู้หญิง)ติดสอยห้อยตามสามีมาอยู่ที่นี่
…บางคนหรือ/และคนที่พูดภาษาไทยเก่งๆ ก็มาแย่งงานคนไทยทำ
และ บางประเภทก็มาเสาะหาผลประโยชน์จากคนไทย เนื่องจากคนไทยชอบ
บูชาคนต่างชาติ  เป็นต้น
ไปแถวสีลม มีบาร์ญี่ปุ่นสาวๆนั่งหน้าร้านตรึมมม…เรียกลูกค้าชาวญี่ปุ่น
แถวทองหล่อมี”นิฮนมุระ หรือ หมู่บ้านญี่ปุ่น”มีทู้กกกอย่างจริงๆ
ของที่เพิ่งโฆษณาที่ญี่ปุ่นได้ไม่กี่อาทิตย์ก็มีมาขาย…แน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง
คนไทยหัวดีๆได้ผลประโยชน์เต็มๆ   ดีๆเห็นด้วยๆที่พวกเราต้องเอาประโยชน์จาก
พวกนี้บ้าง ขอบคุณสาวๆที่ธนิยะและที่อื่นๆที่ทำให้เศรษฐกิจ เม็ดเงินไทยหมุนเวียน
เพราะ…นั่งดริ้งค์ที่นี่เผลอๆชั่วโมงเดียวเหยียบหมื่น  ว่ากันไป

เรื่องงาน แน่แซะที่ว่าคนญี่ปุ่นที่พูดภาษาไทยเก่งๆสมัยนี้ก็เยอะซะ
ล่าม เลิ่มที่คนไทยเคยเป็นที่ต้องการของตลาดที่เก่งๆพูดญี่ปุ่นได้คล่องปรื๋อ
ได้ชั่วโมง(อย่างเบาะๆ)ละ3,000-4,000บาท มากกว่านั้นก็3หมื่น4หมื่นบาทต่อชั่วโมง
ตอนนี้ ชาตินิยมไง….ไม่ใช้แล้วคนไทย หันมาใช้ชาติตัวเองดีก่า
เอ๊า  ถ้าคิดในแง่ดีเราก็ไม่รู้ใช่ไห๊มว่านังล่ามที่แปลให้จะแปลถูกหรือผิด
ใช้ชาติตัวเองดีกว่า พูดภาษาเดียวกันสื่อสารง่ายกว่าเย๊อะ

…เงินไหล…และคนไทยก็โดนโขกสับ
แล้วอีพวกที่บริษัทแม่ส่งมานะ….สบายยย โครตตต….
มาอยู่ที่นี่ มีทั้งคนขับรถ มีคอนโดให้อยู่ฟรีจ่ายแค่ค่าน้ำค่าไฟ
ได้เงินเดือนสองเด้งทั้งที่ญี่ปุ่น(เยน)และไทย(บาท)
ลูกเมียมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองได้ค่า”ลำบาก”อีกกกกก
ถามหน่อย มาอยู่เมืองไทยลำบากกะเชี่ยไรมึงนี่ อะไรก็มีให้ซื้อให้แดก
ถ้าโดนส่งไปอยู่อูกันด้าหรืออะไรจะไม่ว่าส้าาาากคำ….ฮ่วย!!!

อยู่เมืองไทยสบายออกอย่างนี้ ค่าใช้จ่ายถูก บ้างก็มีเมียเก็บคนไทย…ไกลเมียอ่ะนะอย่างว่า
คนขับรถก็มีจะไปไหนก็เรียกใช้  คนไทยก็ประเภทยกยออยู่แล้วนี่
เดินแถวๆสุขุมวิทชอย33 ร้านนวดเท้าต่างๆก็เขียนภาษาญี่ปุ่นให้ได้ทราบราคา
“ฟุต-โตะ-มา-ซา-จิ  200บา-ทสึ =นวดเท้า สองร้อยบาท” เป็นต้น
ว่าไม่ได้เพราะเจ้าของร้านต้องทำมาหาแดก

มีร้านวีดีโอตรงซอย33/2 ประมาณว่า”สำหรับคนญี่ปุ่นเท่านั้น!!”
ด้วยที่ว่าเราเรียนภาษาญี่ปุ่นและทำงานบ.ญี่ปุ่น ใช้ภาษาญี่ปุ่นแต่ในที่ทำงาน
อยากเช่าดีวีดีภาษาญี่ปุ่นบ้างอะไรบ้าง ไม่งั้นภาษาตรูง่อยแดกแน่ๆเลยเข้าไปในร้าน
…ป๊าบ…ไงหล่ะ…ไม่เจียมสังขาลว่า”กรู เป็นคนไทย” พนักงาน(คนไทย)ตรงเคาท์เตอร์
สำรอก(ขอใช้คำนี้)จากปากมันว่า “ที่นี่ไม่รับสมาชิกคนไทย”
・
・
・
ณ.เวลานั้น
อยากให้พนักงานเคาท์เตอร์ตรงนั้นไปเรียกเจ้าของร้านมา”ด่า”ซักที  ว่า
“มรึงเป็นครายยย ห๊า?? มาใช้แผ่นดินไทยอยู่/ทำมาหาแดก/ขี้/เยี่ยว
บนแผ่นดินกรู  ยังมีหน้ามาไม่รับสมาชิกคนไทย..ที่เป็นคนไทย..แช่ง แมร่ง ฉิบหาย
ทำแม๊ะ?? ถ้าเป็นญี่ปุ่นง่อยๆสถุลๆเหียกๆแถวนี้ก็สามารถว่างั้น…ค‗ายแระ
แล้วขอชิ่งไปโดนพนักงานด้วย หน้าตาก็โครตภูธ้อน ภูธร มีหน้าตาเยอะเย้ยเราด้วย
มรึงนี้ก็…นะ จำไว้เลยนะมึง เด๋วๆกรูจะไปเรียกสำนักงานละเมิดลิขสิททางสังคมมา
จับร้านมรึงข้อหา ก็อบแผ่นขาย เดี๋ยวเหอะมึ้ง เจอดีแน่
สรุป…วันนั้น เราก็กล่าวคำว่า”ขอโทษค่ะ ที่เป็นคนไทย”แล้วก็เดินจากมาด้วยอารมณ์คุกรุ่น

ประเภทที่มาหางานทำที่นี่   ช่ายซี้ยยย มึงทนอยู่กับการทำงานแบบญี่ปุ่นหามรุ่งหามค่ำ
ที่ประเทศมึงไม่ได้เด้ เลยหนีมาทำงานต่างประเทศ แล้วนะเบสซารารี่ของคนญี่ปุ่นที่มาทำงาน
ประเทศยังไม่พัฒนาขั้นต่ำไม่ว่าจะจบป.อะไรมาจะอยู่ที่เดือนละ60,000บาท!!!
เพราะรวมค่ากันดาร   เอ๊า…คิดดูเองละกัน ใครมันจะไม่มา ค่าครองชีพถ้าเทียบกับที่ญี่ปุ่นแล้ว
ถูกหยั่งกะเบี้ย
ยังไม่จบ….ไหนๆก็ไหนๆละ

กล่าวถึง”แม่บ้านญี่ปุ่น”ที่ติดตามผัวมาอยู่ที่นี่
วันๆไม่ทำไร เดินเอ็มโพเรี่ยม จิบน้ำชา รอรับลูกกลับจากโรงรียน แหม แหม แหม…
ทำมาเป็นหน้าเชิด คอตั้งประมาณว่าผัวกรูส่งมาจากญี่ปุนเงินแยะ มีคนรถ มีแม่บ้านทำงานบ้าน
มองคนไทยด้อย  หัวเราะกิ๊กกั๊ก นู่นนี่ กับสาวกเดียวกัน  หัดสำเนียกใส่กบาลมรึงไว้ด้วยสิหรือลืม??
กำพืดของตัวเองที่อยู่ญี่ปุ่นว่า ต้องทำงานบ้านเอง รับ,ส่งลูกเอง แล้วที่สำคัญนะ ถ้ามรึงอยู่ญี่ปุ่น
พวกมรึงๆก็ต้องใช้”รถไฟอันเบียดเสียดเยียดยัดชั่วโมงรัชอาวน์”เหมือนคนอื่นเค้าหน่ะแหละ
ไม่มีคนขับรถรับส่งเหมือนกับที่นี่เฟร้ย…ช่วยจำใส่ขมองชาตินิยมมรึงด้วย
อีกที…จากประสปการณ์ตรงของเราเอง
ในบีทีเอสจากสถานีทองหล่อ มี่ญี่ปุ่นผู้ชายคนนึงคุยโทรศัพท์กับเพื่อนมันว่า…
(แบบย่อๆนะ)คนที่นี่บูชาญี่ปุ่นอย่างั้นอย่างนี้ ผู้หญิงไทยนะพอเห็นเป็นญี่ปุ่นก็รี่เข้าใส่
(แบบ…แบให้เรย)ประมาณนั้น มันคงคิดว่าในบีทีเอสตู้นี้ไม่มีใครรู้ภาษาญี่ปุ่น  
โหยยย ได้ฟังอย่างนี้คนที่เกลียดพวกชอบดูถูกคนอย่างเราที่ไหนจะยอม  เราก็กระแดะยกโทรศัพท์ขึ้นมาทำเป็นโทรหาเพื่อนคนญี่ปุ่นแล้วก็พูดกะโทรศัพท์ว่า”เนียะมีญี่ปุ่นหน้าตาก็ดียืนอยู่ข้างๆแต่สมองไม่ได้ดีเหมือนหน้าตามันเลย แล้วก็ลอกคำพูดที่มันพูดว่าคนไทยเมื่อกี้ไป….ตบท้ายด้วยว่า”เลว”
มันก็หันหน้ามามองเรา อึกไปอยู่แป๊บนึงเหมือนกัน  ให้มันรู้ซะบ้างว่าไอ้คำที่มันสำรอกออกจากปากมันตะกี้ พอได้ฟังทางโสตสัมผัสมันรู้สึกยังไง ให้มันได้รู้ว่าคนที่ฟังมึงอยู่เมื่อกี้ก็รู้สึกอึกเหมือนมึงนั่นแหละ
อย่าได้เที่ยวสำรอกอะไรต่อมิอะไรไปทั่ว

คนญี่ปุ่นที่อยู่เมืองไทยรักเมืองไทยก็เยอะ  อย่าให้พวกกะเลวกะราดแบบนี้อยู่เลย